lunes, 22 de octubre de 2012

O ábside de San Domingos e os seus arredores

Esta foto que nos envía Lolín Lira, xa ten alo menos 50 anos, e recortei a súa parte superior esquerda, para amosarvos a parte que para min ten máis interese, que son sen dúbida  esas viñas, que lentamente van ascendendo polas abas do Piñeiral.
Non é que o ábside da igrexa non teña importancia. O que pasa, é que eu persoalmente penso que xa está fotografiado dabondo, e esa zona que se ve detrás, e que hoxe ocupa o barrio de "Os chalets", nunca a vira deste xeito, aínda que supuña da súa fisonomía polas fotos aéreas como a que puxemos o outro día.
Destacan entre a paisaxe esas pequenas construccións de dous pisos, de planta cadrada, cunha soa estancia por planta, que abundaban nas grandes viñas dos arredores da vila. Penso que algunha aínda se conserva na Barca, e lembro outras como as que había perto do camiño que ascendía dende a vila cara á Franqueirán, ou a que había na Estación nunha finca que era propiedade de Dona Celeste, "A Xenerala".
Eran alpendres destinados a gardar as ferramentas relacionadas coas tarefas agrícolas, pero cun estilo máis fachendoso, é dicir cun pouco máis de luxo. Temos que pensar que daquela, cando se construiron, estas propiedades quedaban afastadas do centro urbán, e a xente ía a elas a pasar o día, polo que a parte superior da casiña servirialles para, ademais de poder ollar toda a propiedade, facer algún xantar, e inclusive botarse unha sesta cando se terciase. 
Non é que eu saiba moito de arquitectura agraria, pero polo que recordo estas pequenas construccións non as teño visto noutros sitios, a non ser nos arredores de Ribadavia.
Grazas Lolín por compartir connosco estas fotos. 






martes, 16 de octubre de 2012

O blog de Paco Couto

Penso que xa coñecedes de sobra ó noso colaborador Francisco Couto, un artista que ó longo destes anos nos foi aportando fotos e documentos relacionados coa súa familia, e o que é máis importante, debuxos cos que amosa a súa particular visión de Ribadavia e os arredores. 
Agora, decidiuse a compartir con todos nós outros debuxos, e algunha que outra acuarela, que ó longo dos anos foi apuntando nos seus cadernos. 
O debuxo é algo innato nel, xa que debuxa dende que era un cativo. A magoa, como el mesmo di, é a falta de continuidade, debido as máis das veces á  falta de tempo. 
Notaredes nos seus traballos unha certa deformación profesional, xa que a súa formación como arquitecto, lévao a reflexar cousas relacionadas con esa temática.
En fin, merece a pena que lle botedes unha ollada ó seu blog, e que perdades un pouco o tempo percorrendo as súas paxinas e ollando os seus traballos. 
Benvido Paco.



miércoles, 3 de octubre de 2012

Unha nova vista aérea

Recibo con moita ledicia unhas fotos que nos envía Lolín Lira, datadas a principios dos  anos sesenta. Esta, a primeira, é unha vista aérea da parte da Praza Maior, o Castelo, e a igrexa de San Domingos, na que podemos ver con todo luxo de detalles como estaba a nosa vila neses anos.
Na parte superior, no cruce da estrada de Francelos, vese como se está a construir a primeira "Estación de servicio" de Ribadavia, que penso que era propiedade do Sr. Gil. Coméntame Lolín que antes dela, só existían dous surtidores, un no cruce da estrada do Carballiño, propiedade do Sr. Meliñas; e outro en San Francisco, propiedade do Sr. Antonio de Quíns.
Un pouco máis abaixo vese tamén a vella cárcere-cuartel da Garda Civil, que pola forma que teñen os seus tellados parece que debía de ter unha especie de patio interior.
Se está a rematar tamén o edificio do Sanatorio, na Alameda, ó que lle falta toda a carpintería exterior, e un pouco máis arriba vemos o Grupo Escolar, flanqueado pola cara esquerda, por  un patio de sábrego, que remataba nunha pequena pendente, sobre a que se alzaba o chalet de Isabel "A Comadrona" illado entre viñas ate que se abriu a rúa de López Ramón, que subía desde o Castelo ata  "Os chalets". De feito na esquina superior dereita, vemos outra casa rodeada de viñedos que era propiedade da familia Freijido, e que estaba situada no que hoxe en día sería máis ou menos o inicio da rúa Otero Pedraio, xusto no cruce coa de López Ramón.
No Castelo non había nin piscina, nin pistas deportivas, que se fixeron uns anos despois.
E por último facer notar que o día que se sacou a foto, debían de cair os paxaros da calor que facía, xa que non se ve un alma pola rúa.