sábado, 11 de julio de 2009

Ribadavia por Conde Corbal 12

Que queredes que vós conte deste rincón tan enxebre da vila. Aquí pasei a maior parte da miña mocidade, escaleiras arriba, escaleiras abaixo. Si, é a Rúa de Fornos, e esa constucción baixiña á esquerda das escaleiras era o forno do meu avó. Hoxe o forno non existe xa que derrubouse tras cair a cheminea unha noite de inverno, e así desapareceu o que era un dos recunchos máis fotografiados nas postais da vila.
Lembro a cociña de ferro, os canastos para o pan , a artesa chea de masa, a folla de bacallao, e a escopeta detrás da porta da cociña, e ese arrecendo a pan quente que xunto co calorciño do forno o invadía todo. Lembro tamén as rosquillas e as magdalenas que se facían polas tardes, e ós cans do meu avó, que cando os ceibaba daban unha volta e viñan a deitarse nas escaleiras a espera dunha codia de pan ou dunha tarde de caza.
E como non, no tempo das vendimas, aqueles racimos de náparo da parra có pan recen saído do forno.

No hay comentarios:

Publicar un comentario