Retomando o tema das postais de Canda, hoxe poñemos esta, na que podemos ver como era, a principios de século XX, a estrada que comunicaba a nosa vila co Carballiño, que máis que estrada, deberiamos de chamar camiño. O camiño de Leiro e Carballiño.
Rodeado por viñedos a un lado e outro, sen apenas edificacións, é bastante estreito, como correspondería a aqueles tempos, nos que os automóbiles escaseaban, e maioría dos vehículos eran de tracción animal.
As augas do Avia, cando se desbordaba asolagaban todos eses fondais que aquí se ven. Terrazas fluviais moi vizosas, onde amais de viño, a xente cultivaba todo tipo de verduras en pequenas hortas próximas á vila, que aínda se seguen a manter detrás das edificacións que ocupan hoxe en día as marxes da estrada.
Os baixos destes edificios aínda se anegan de cando en vez, a pesares do control que ten do Avia o encoro de Albarellos, pero xa sabedes o que dicían os vellos: "O que é do río, sempre será do río".
Rodeado por viñedos a un lado e outro, sen apenas edificacións, é bastante estreito, como correspondería a aqueles tempos, nos que os automóbiles escaseaban, e maioría dos vehículos eran de tracción animal.
As augas do Avia, cando se desbordaba asolagaban todos eses fondais que aquí se ven. Terrazas fluviais moi vizosas, onde amais de viño, a xente cultivaba todo tipo de verduras en pequenas hortas próximas á vila, que aínda se seguen a manter detrás das edificacións que ocupan hoxe en día as marxes da estrada.
Os baixos destes edificios aínda se anegan de cando en vez, a pesares do control que ten do Avia o encoro de Albarellos, pero xa sabedes o que dicían os vellos: "O que é do río, sempre será do río".
Esta zona fue llamada hasta hace relativamente poco tiempo como "Os Ferreiros".Las viñas que ocupan gran parte de la fotografía eran conocidas por sus propietarios como "A viña dos Ferreiros" y así figuran en los documentos de propiedad. Es una pena que desaparezcan estos topónimos locales.Saludos para Julio.
ResponderEliminar