Esta foto debe ser de finais dos anos sesenta e amosa ben ás claras o estado desta instalación ós poucos anos da súa inauguración, que como sabedes foi no ano 1963.
O fondo do vaso escomenzou a agretarse, e a piscina perdía auga, o que obligou, poucos anos despois, a facer un reparación consistente en cubrir as baldosas coas que estaba alicatada, cunha capa de poliéster reforzado con fibra de vidro de cor azul.
Senón recordo mal, e para iso estades vós, esa obra, que debeu de custar moitos cartos, durou ben pouco, xa que uns vándalos durante un inverno, cando estaba baleira, adicáronse a botarlle grandes pedras da muralla, o que rachou o entramado de poliester. Por si eso fora pouco, metéronse dentro, e foron arrincando ós poucos, grandes planchas de poliéster, estragando toda a reparación, e dándolle a puntilla definitiva a este lugar de ocio do que disfrutamos moitos ribadavienses.
Supoño que daquela, a utilización deste novo material non era muy usual, e debía de ser bastante caro, polo que volver a forrala debía de exceder o presuposto da corporación municipal, que a deixou morrer.
A datación desta imaxe ven dada por un grupo de fotos que acabo de recibir, e que constituiron para min unha agradable sorpresa. Pero tempo ó tempo. Xa volas irei poñendo nestes vindeiro días. Nelas veredes caras coñecidas que axudarán a situalas mellor no tempo.
Moitas grazas a Cuco Gómez Vázquez por sacar estas fotos naqueles tempos, e a C.G.S. por o esforzo de recuperalas, enviarmas, e recuperar toda a información relativa a elas.
O fondo do vaso escomenzou a agretarse, e a piscina perdía auga, o que obligou, poucos anos despois, a facer un reparación consistente en cubrir as baldosas coas que estaba alicatada, cunha capa de poliéster reforzado con fibra de vidro de cor azul.
Senón recordo mal, e para iso estades vós, esa obra, que debeu de custar moitos cartos, durou ben pouco, xa que uns vándalos durante un inverno, cando estaba baleira, adicáronse a botarlle grandes pedras da muralla, o que rachou o entramado de poliester. Por si eso fora pouco, metéronse dentro, e foron arrincando ós poucos, grandes planchas de poliéster, estragando toda a reparación, e dándolle a puntilla definitiva a este lugar de ocio do que disfrutamos moitos ribadavienses.
Supoño que daquela, a utilización deste novo material non era muy usual, e debía de ser bastante caro, polo que volver a forrala debía de exceder o presuposto da corporación municipal, que a deixou morrer.
A datación desta imaxe ven dada por un grupo de fotos que acabo de recibir, e que constituiron para min unha agradable sorpresa. Pero tempo ó tempo. Xa volas irei poñendo nestes vindeiro días. Nelas veredes caras coñecidas que axudarán a situalas mellor no tempo.
Moitas grazas a Cuco Gómez Vázquez por sacar estas fotos naqueles tempos, e a C.G.S. por o esforzo de recuperalas, enviarmas, e recuperar toda a información relativa a elas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario