Unha vella postal

Teño, antes de nada, que darlle as grazas a Benito Amil por compartir con nós esta pequena xoia, e proporcionarlle así un pouco de alento ó blogue, para que, polo menos, teña uns días máis de vida.

Digo o de vella postal, xa que como podedes ver está asinada na vila o 27 de Setembro do ano 1905 por un cabaleiro chamado Pardo Becerra, que polo que se ve andaba por aquí de paso. 

Pola volta, vemos que o destinatario era J. González Fariña, que residía na céntrica Rue Arcade de Paris. Como estamos nos tempos da información, cun só un clic, fun que de ver en  Google Maps a fisinomía do edifico que se  corresponde con ese enderezo de París, e que non debeu de mudar moito dende aquela, xa que segue a ser unha fermosa construcción. 

En non vos sei moito da historia das postais en España, pero segundo me conta Benito, que en estas cousas está ben informado, esta postal ten a curiosidade de que foi das últimas que se escribiron pola parte dianteira, e dicir na imaxen, xa  que a partires deste ano, a xente comenzou a deixar baleira a portada, escribindoas sempre pola parte traseira, tal como o facemos hoxe.
O de que o facemos hoxe é un dicir, xa que todo isto das cartas e do papel está pasando pouco a pouco á historia.
¿Quen envía hoxe unha postal?  É máis rápido o WhatsApp.

Ribadavia estereoscópica

Aquí estamos outra vez de volta. Coma vedes Maquiáns aínda dá pequenos sinais de vida cando as ocasións o merecen, e hoxe é unha delas.
A min xa me estrañaba moito que Ribadavia non contase cunha foto destas. Coa tradición, a importancia, e coa  historia que  a vila tivo de sempre.  Por iso me sorprendeu gratamente cando  a atopei en Internet, era a postal que faltaba, unha foto en tres dimensións, desas que tanto estiveron de moda no século pasado.

Levamos publicadas neste blogue, unha morea de tarxetas postais da nosa vila, nas que fumos vendo como eran os seus recunchos, as súas rúas, os seus monumentos e as súas paisaxes ó longo dos anos. Pero esta foto da Ponte de Ferro sacada dende a Foz, é a primeira imaxe estereográfica da vila que vexo. 

Se vos fixades na estrutura da ponte, veredes que no é a actual, senón a antiga, a que deixaba á ponte descuberta, polo que as fotos deben de ser de comenzos do S. XX.

Agora que está de moda o cine e a televisión en 3D, podemos decatarnos de que Ribadavia xa estaba na vangarda destas novidosas técnicas fotográficas hai case un século. A mágoa é, que para poder visionar correctamente este tipo de postais, compre dispoñer dun pequeno aparello, como o que vedes na outra foto, e que fai que as imaxes tomen relevo, e avancen cara a nós coma por arte de maxia. 

Estas fotos estereoscópicas, a pesares do seu éxito, e de poñerse moi de moda a finais do XIX, nunca tiveron  unha gran demanda, quedando reducidas a certas coleccións didácticas, supoño que debido ó custo do visor, necesario para mesturar as dúas fotos, e así acadar a impresión volumétrica.