lunes, 26 de marzo de 2012

Alrededores. Ribadavia, vista general y el puente

A primeira vez que vin esta postal, non entendín nada. Por unha banda ten escrito na parte superior "Mondariz, pintoresco", e pola outra "Alrededores Ribadavia". Tras darlle bastantes voltas á cousa, cheguei á conclusión de que seguramente nos anos gloriosos do Balneario de Mondariz,  deberon de editar alí algunha colección de postais para os seus clientes, coas paisaxes máis suxerentes, tanto da vila termal, coma dos seus arredores.
A nosa benquerida Ribadavia, pola súa importancia naqueles anos, e polo seu magnetismo turístico debeu de ser merecedora dun lugar de privilexio dentro da serie de postais do Gran Hotel.
Outra explicación eu non lle atopo.


 

viernes, 16 de marzo de 2012

As cancións dos "Zíngaros"

Fai case tres anos que publicamos esta foto da comparsa ribadaviense "Os Zíngaros", que no ano 1935 foi a darlle un pouco de colorido e ambiente  ó entroido vigués. Nela recoñeceron  a Fidel Dávila, a Alfredo Escudero, a Antonio Freijido, e  si a mirades con calma, seguro que atopades máis rostros coñecidos. Pero hoxe asómase outra vez  ó blog, para poñerlle caras e facerlle compaña ó folleto que eles mesmos publicaron, daquela, coas letras das coplas que interpretaban.
Estes días pasados o Facebook do Museo Etnolóxico, sacou á luz este documento, e pensei que así, coa foto da comparse derriba quedaría un pouquiño mellor.
A mágoa é non dispoñer das músicas para facermos un pouco de karaoke.  








miércoles, 14 de marzo de 2012

O Castelo por Canda

Outra nova postal desas da colección de  "Ribadavia que es el pueblo",  que nos aporta unha visión un tanto diferente das que estabamos acostumados a ver. Normalmente as postais desta época sempre nos ensinaban o Castelo dende o alto, a vista de paxaro, xa que os fotógrafos, a falta de aparellos voadores moi raros na Galicia daquel tempo, buscaban a elevación da explanada do convento de San  Domingos para capturar as imaxes.
Nesta foto semella  como se o autor deixara un pouco de lado a espectacularidade do monumento, e se centrara un pouco máis  no día a día da vila, amosándonos, case que vista de rá, as edificacións que estaban adosadas ás murallas, e ós veciños que por alí paseaban e facían a súa vida.
Por certo, fixádevos canta hedra nos muros. Agora, e dende fai algúns anos, límpanse, pero eu sempre os lembrei dese xeito. Tamén podemos ver como existía esa ventá á esquerda da cheminea,  que lamentablemente se perdeu.
Un interesante documento de principios do SXX que eu non coñecía.
 

lunes, 12 de marzo de 2012

O altar en cor

Fai case un ano que publicamos unha foto remitida por Lolín Lira na que se nos amosaba como era o altar maior da igrexa de San Domingos, e que desgraciadamente se botou, ou mellor dito, o botaron a perder no ano 1960. O retablo que alí había era obra de Francisco de Castro Canseco, e naquela entrada podedes ler o que lle pasou.
O caso é que dando voltas pola Rede, atopei esta postal que ten a peculiaridade de que está feita en cores. Non creo que se conserven moitas fotos deste estilo, e penso que deberon de sacala pouco antes de que o desmontasen, xa que a técnica da cor non estaba moi extendida.
Si comparamos as dúas fotos, notaremos como cambia  esa cerca ou valado que separa o altar dos fieis. Non sei cal sería máis do voso gusto, pero este metálico, de forxa, me parece que sinala ben ás claras por onde ían os tiros e os gustos da época.
Non me sorprende que o derramasen todo.




viernes, 9 de marzo de 2012

O programa da VIII Feira do Viño

Aquí temos o que vos prometín o outro día. O programa de man da Feira do ano 1971, que publicamos grazas ó traballo de  Miguel Menacho que foi quen nolo enviou hai xa bastante tempo.Temos que agradecerlle esta labor,  que resulta bastante tediosa e repetitiva  ó ser esta publicación moi voluminosa.
O certo é que xa  podedes disfrutar das sesenta e tantas páxinas que contén, e aínda que non teña moitas cousas de interés,  sempre servirá para podermos curiosear polos anuncios e as fotos da época.
Disfrutádeo.
VIII Feira do Viño do Ribeiro

miércoles, 7 de marzo de 2012

A VIII Feira do Viño

Este era o cartel da VIII feira do Viño do Ribeiro, celebrada no ano 1971. Está firmado por Hipólito, que penso, e vós me correxiredes, que era un grande afeccionado á fotografía, que vivía na praza de San Xoán , e do que xa falamos aquí en máis dunha ocasión.
Proximamente tratarei de publicar o programa de man desta Feira, coidadosamente escaneado por un bó amigo, pero como sei que moitos de vós non tedes moito tempo, aproveito hoxe esta ocasión, para resaltar un pequeno artigo contido nel, que leva por título "El vino y el humor". Está firmado por Manuel Meruéndano Fermoso, e é unha pequena  homenaxe a todos aqueles entrañables personaxes  locais, que fai anos percorrían as tabernas da vila, e dos cales eu teño que recoñecer que non sei ren.
Este é o artigo:

La octava celebración de la Feria del Vino del Ribeiro, traerá a nuestra villa, al igual que en años anteriores, crecido número de gentes animosas do probar los ricos caldos obtenidos en las cubas blanca y tinta producidas en los millares de cepas que cubren la bella y feraz comarca ribeirana; Tan fragante y rico vinillo endulzará la existencia y excitará el buen humor de cuantos forasteros nos visiten y a los que, desgraciadamente nos encontremos en el ocaso de la vida, harános recordar a aquellos consumidores del clásico producto de estas fértiles tierras que en los tiempos de la niñez y de la juventud, con su notorio pintoresquismo, alegraron nuestra existencia. Recordaremos a los «Joaquín el Atolondrado» y el “Constante de Názara” inmortalizados por un fotógrafo local en una estampa, (de la cual tengo la suerte de poseer una copia), bajo el titulo de «Bebedores»; al popular “Berretiu” que, ahito de morapio, en una aciaga noche del año 1942, equivocó su ruta y tuvo lo desgracia de precipitarse por un terraplén hasta dar con sus huesos sobre la vía férrea en un aterrizaje mortal; El famoso “Serafín de Lentille” que en plena euforia alcohólica entonaba cuplés a la puerta del Juzgado Municipal; a los inseparables “Flores y Perillán” diarios consumidores de morapio en sus cotidianas visitas al inmediato pueblo de Francelos; a “Gerardo Mariño” que en pleno éxtasis borracheril se encaraba con su propia sombra recriminándola por que le seguía permanentemente y a “Braulio el Sacristán” y “Valentín El Simón” cuando en la demolida Sacristía del Templo de Sto. Domingo entonaban himnos en loor del vino del Ribeiro que abundantemente les escanciaba, en sendos vasos, el bueno de D José Portabales después que el pintoresco “Gelmirez” le traía de clásica taberna, una botella de tres cuartos de blanco a la vez que palmoteando de alegría decía a voz en grito: “Encheronmea D. Jusé”.


lunes, 5 de marzo de 2012

A fonte da Alameda

Seguen a dar moito xogo estas vellas postais de D. Emilio Canda, que ós poucos van aparecendo en Internet, e que co suxerente título de "Ribadavia que es el pueblo" nos aportan ,quizás, unha das visións máis antigas da vila, como é o caso desta pequena foto na que se nos amosa o concurrida que estaba a fonte da Alameda, á que Canda denomina "Alameda de Santo Domingo"
Posan para a instantanea homes, mulleres, e nenos que compartían as augas que baixaban da mina do Piñeiral. O que xa non sei é si as persoas utilizaban estas augas para o consumo propio, xa que lembro que nos anos sesenta e setenta, moitas veces se lle colacaba un letreiro de "Agua no potable", polo que todos os rapaces que utilizabamos a Alameda como campo de xogos, cando tiñamos sede, desfilabamos á fonte da Prata a mollar a gorxa. Por suposto que sempre había algúns destemidos que se pasaban o cartel por onde lles petaba, e por riba rianse de nós, dos temerosos e obedientes, con moita fachenda. Que conste en acta tamén que nunca souben de ninguén que enfermase por beber desta fonte.
Para o que si servía o seu pilón  era de abrevadeiro para as bestas, que debían ser bastante numerosas na vila por aqueles tempos, e senón fixádevos en que detrás, baixo as árbores, vese estacionado un carro do país.


viernes, 2 de marzo de 2012

A vella Ponte de Ferro

Unha vez puxemos unha postal antiga desta ponte que me dixou bastante intrigado, xa que a altura da súa estructura me parecía un pouco escasa. Como durante moitos anos os rapaces fartámonos de cruzar o Avia por ela, coñecémola ben, e a min a cousa non me cadraba.Comenteino daquela nesa entrada, pero non lle din  moita importancia, quizás  polo medo a meter a pata, e tamén debido a que moitas veces estas postais  que aparecen pola Rede poden estar mal escaneadas e polo tanto conter pequenas distorsións.
Pero eu, e volo digo en serio,  levaba un tempo coa mosca detrás da orella, teimando en si a ponte que nos coñecemos, é a mesma que a que se construiu orixinalmente.
Coas presas nin consultei outras fotos, nin fixen comparacións, ata que ó ver esta foto co tren botando fume, caín da burra. ¡Parvo de min!
Esta postal de Canda que atopei en Internet penso que non deixa lugar a ningunha dúbida, e que queda, polo tanto, ben patente e demostrado que a ponte de ferro orixinal tiña unha estampa distinta a actual.
Aínda que  aparentemente se parezan moito, a antiga era máis baixa e estaba aberta pola cima. Se vos fixades ben veredes que a estructura non cubre á locomotora de vapor que a está a pasar por ela, senón que lle da pola metade.
Agora só queda por saber cando se fixo a obra de ampliación, xa que ó estar feita de vigas de ferro remachadas, penso que se conservou a configuración orixinal aumentandoa e pechandoa  por arriba.