De noivos

Unha entrañable imaxe dos seus pais, de cando aínda eran noivos, que me envía Manuel López, a quen lle dou as grazas pola deferencia que ten connosco.

Non sei si caedes na conta de que son Perfecta Álvarez e Miguel López. Veremos máis fotos deles, e seguro que vos lembrades.
El era o Depositario do Concello, estaba mutilado xa que lle faltaba un ollo e portaba un de vidro. Viviron polo que recordo durante moito tempo nunha casa que había por detrás do Convento de San Francisco e tiveron catro fillos. Tiven moitísimo trato con eles, e por suposto cós seus fillos. Xente encantadora, da que só se pode dicir boas palabras.
Lembro unha tarde de moita calor nos anos setenta, na que unha chea de rapaces xa talludiños , ocupabamos coma lagartos a terraza do Kopa Club. Nunha desas apareceu subindo con moita parsimonia pola beirarúa o Miguel, e ó chegar á nosa altura, detívose e comenzou a falar con cada un de nós con moita amabilidade, interesandose especialmente pola saude e a vida dos pais e avós de cada un.
Pouco a pouco foi falando con todos, ascendendo pola acera ata chegar ó final da terraza, onde estaba sentado o seu fillo Manuel. Parouse diante del, ollandoo fixamente ó mesmo tempo que o sinalaba có dedo índice da man dereita, mentres lle dicía:
E ti... ¿de quen eres?