Desta vez presentovos a Celsa Araujo e a Antonio Pérez bisavós meus por parte materna. Aínda que ela xa saíu máis veces nestas páxinas fotografiada coa súa filla Isaura que era a miña avoa , hoxe poño esta foto dos dous.
Celsa, a miña bisavoa, era filla de Generosa, que era a que se encargaba dos pesos e das medidas da Alhondiga do Concello, xa que o seu marido, é dicir o meu tataravó, era o carceleiro da vila, que seica era oriundo das montañas de Avión e o alcumaban “O Córcora”.
Celsa, a miña bisavoa, era filla de Generosa, que era a que se encargaba dos pesos e das medidas da Alhondiga do Concello, xa que o seu marido, é dicir o meu tataravó, era o carceleiro da vila, que seica era oriundo das montañas de Avión e o alcumaban “O Córcora”.
Celsa tivo dous irmáns máis: Benito Araujo, e Isabel.
Benito Araujo que tamén é asiduo deste blog era o xerente da Banca Nogueira en Ribadavia, e tivo tres fillos, Chelo que vive Madrid casada cun Quijada, Tino Araujo que xa faleceu, e Maria Rita casada con outro Quijada, en concreto con Víctor.
Isabel que era a máis xoven morreu solteira, e ó mellor a recordades xa que viviu toda a vida na casa que era dos seu pais e que está pegada ó Concello, onde hoxe se atopa o bar Tielas, no seus baixos tiña un almacén de sal.
Benito Araujo que tamén é asiduo deste blog era o xerente da Banca Nogueira en Ribadavia, e tivo tres fillos, Chelo que vive Madrid casada cun Quijada, Tino Araujo que xa faleceu, e Maria Rita casada con outro Quijada, en concreto con Víctor.
Isabel que era a máis xoven morreu solteira, e ó mellor a recordades xa que viviu toda a vida na casa que era dos seu pais e que está pegada ó Concello, onde hoxe se atopa o bar Tielas, no seus baixos tiña un almacén de sal.
No hay comentarios:
Publicar un comentario