O cruce, foi en tempos un dos centros neurálxicos da vida comercial de Ribadavia. Lembro a actividade que había nos seus arredores, sobre todo nos días de feira. Os bares e os comercios da zona fervían coa xente que descendía dos autobuses que por alí paraban, e que levaban na súa dianteira un cartel que puña "servicio discreccional".
Pero como se pode ver na postal que poñemos hoxe, non tódolos días había tanto movemento e acción. Este día da foto, que supoño de principios da década dos cincuenta, debían de cair os paxaros coa calor, polo que a xente fuxe do sol, e se acurruncha á sombra. E como sempre pasou na nosa vila, e noutras tamén, hai un que traballa, e varios que miran, como é o caso deses parroquianos que acuados contra a casa do Robla, e a baranda, observan as manobras que fai o garda municipal no seu escaso traballo. O garda, de salacof, e casaca branca, é un dos poucos ousados que está ó Sol, seguro que pola obriga do seu traballo, e quizás os miróns estanlle a dar cháchara, e a facerlle compaña nesas horas tan difíciles do mediodía.
A postal leva o título de "Ribadavia, calle José Antonio", pero a dúbida que me corroe os fígados, é saber si o municipal estaba avisado de que lle ían a facer a foto.
Con tan pouco vehículo circulando, coa calor que debía de facer ese día, cos amigos falando de fútbol ó seu carón, e el, firmes no seu posto, coma un estadullo.
Supoño que de esquello estaría fitando ó fotógrafo, situado nalgún balcon do edificio do Amil, e pensando:
-Acaba xa, que me derreto.
No hay comentarios:
Publicar un comentario