Que sorte teñen agora os rapaces que xa non teñen que facer a mili. Senón que llo pregunten a tódolos que tivemos que pasar por ela, e a ver que lles contan. Moitos dirán que co paso do tempo todo se suaviza, e só se lembra un das cousas fermosas que se viviron, pero a verdade é que a mili a uns lles abriu portas, e para outros foi unha absoluta perda de tempo. Cada un conta a feira segundo como lle foi.
Na foto vemos subido á parte alta do canón a Manuel Lage, cando facía o servicio militar, obrigatorio por suposto, en Parga no ano 1953, grazas á cortesía da súa viúva Mari Carmen López.
Supoño eu, que daquela serían a lo menos dous anos de leria, entre unhas cousas e outras, pero como o humor é o último que hai que perder, aquí o temos facendo de tripas corazón e poñendo boa cara coa que lle estaba a cair. Fixádevos nas alpargatas que calzan co uniforme. Sen palabras.
Na foto vemos subido á parte alta do canón a Manuel Lage, cando facía o servicio militar, obrigatorio por suposto, en Parga no ano 1953, grazas á cortesía da súa viúva Mari Carmen López.
Supoño eu, que daquela serían a lo menos dous anos de leria, entre unhas cousas e outras, pero como o humor é o último que hai que perder, aquí o temos facendo de tripas corazón e poñendo boa cara coa que lle estaba a cair. Fixádevos nas alpargatas que calzan co uniforme. Sen palabras.
No hay comentarios:
Publicar un comentario