Esta é a rúa dos Fornos, e se hoxe, nesta semana das vendimas, aparece no blog por algunha razón será.
Ahí, ó final das escaleiras, era onde meu avó tiña unha pequena adega, ahí facía o seu viño, e inclusive o vendía. Tódolos anos puña na porta un mesa cunhas xarras e durante un par de semanas coma en calqueira furancho, fose por cuartillos ou por litros ,íase desfacendo dos seus excedentes.
Ahí foi onde eu tiven os primeiros contactos coas vendimas. Lembro ver chegar as uvas en carros de bois, e sentir medo ó pasar ó seu lado nuha rúa tan estreita. Anos máis tarde foron chegando en carrocetas.
Ahí é donde eu pisei as miñas primeiras uvas, a modo de xogo, nunha barcaleta, e onde lle din por primeira vez a unha prensa.
Supoño que ahí tamen foi onde lle mandei a primeira fecha.
Que queredes que vós conte....
Ahí é onde eu pasei a miña infancia.
Ahí, ó final das escaleiras, era onde meu avó tiña unha pequena adega, ahí facía o seu viño, e inclusive o vendía. Tódolos anos puña na porta un mesa cunhas xarras e durante un par de semanas coma en calqueira furancho, fose por cuartillos ou por litros ,íase desfacendo dos seus excedentes.
Ahí foi onde eu tiven os primeiros contactos coas vendimas. Lembro ver chegar as uvas en carros de bois, e sentir medo ó pasar ó seu lado nuha rúa tan estreita. Anos máis tarde foron chegando en carrocetas.
Ahí é donde eu pisei as miñas primeiras uvas, a modo de xogo, nunha barcaleta, e onde lle din por primeira vez a unha prensa.
Supoño que ahí tamen foi onde lle mandei a primeira fecha.
Que queredes que vós conte....
Ahí é onde eu pasei a miña infancia.
No hay comentarios:
Publicar un comentario